ईद मुबारक...

आज सकाळी जरा उशीराच म्हणजे साडेदहाच्या सुमारास लक्षात आले की ईदच्या शुभेच्छा कुठल्याच ग्रुपवर तोपर्यंत दिसल्या नव्हत्या
याचे एक खरे कारण म्हणजे या ग्रुपवर मुसलमान लोक एकतर नसतात किंवा त्यांची संख्या खूप कमी म्हणजे अगदी नगण्य असते.
खरे तर नाताळ वगळता इतर कुठल्याही सणाच्या, वाढदिवसांच्या, जयंतीच्या आणि पुण्यतिथीनिमित्त मी पोस्ट टाकत नसतो.
इतरांच्या सर्वांच्या शुभेच्छा असतात, मग त्यात गर्दी कशाला? असा एक विचार असतो.
मात्र रमझान ईद असून सगळ्या ग्रुपवर ती शांतता पाहून मीच मग चारपाच ग्रुपवर ईद मुबारक च्या शुभेच्छा दिल्या.
झाले, त्याबरोबर त्या सर्व ग्रुपवर ईद मुबारक च्या अनेक शुभेच्छा येऊ लागल्या.
अर्थात. या सर्व शुभेच्छा मनापासून होत्या याबद्दल शंका नाही,
मात्र माझी शुभेच्छा येईपर्यंत आपण अशा शुभेच्छा द्यायला पाहिजे असा त्यापैकी कुणी विचारही केला नव्हता.
नंतर आपल्या मुसलमान दोस्त मंडळींना खासगीत शुभेच्छा द्यावे असा मी विचार केला तर मोजून फक्त चारपाच असे मित्र आहेत असे लक्षात आले.
खूपच वाईट, असे मी स्वतःला म्हटलो.
पण नाही, लगेच लक्षात आले ईद मुबारक अशा शुभेच्छा मी देऊ शकतो असे अनेक मुसलमान माणसे माझ्या ओळखीची होती, त्यांचा अन माझा नेहेमीचाच संपर्क असतो.
उदाहरणार्थ, आमच्या कॉलनीच्या गेटपाशी अनेक वर्षे आपले दुकान असलेला गनीभाई..
आठवड्यातून किमान दोनदा चिकन घेण्यासाठी मी त्याला भेटत असतो, एखादा रविवार मी आलो नाही की पुढच्या वेळी तो हमखास त्याबद्दल बोलत असतो.
आणि रामकृष्ण मोरे सभागृहापाशी सलून असलेला सिराज भाई?
गेली दहा वर्षे महिन्यातून किमान एकदा मी त्यांच्या दुकानात जात असतो, कटिंग, फेशल वगैरे चालू असताना विविध विषयांवर आम्हा दोघांचे सतत बोलणे चालू असते, त्याच्या कुटुंबीयाबाबत मला पूर्ण माहिती आहे.
गनीभाई शेजारीच अब्दुल चाचांची बेकरी आहे, तिथून मी लादी पाव, बर्थ डे साठी केक घेत असतो.
दरवर्षी ख्रिसमस. आणि. ईस्टर संडेसाठी अब्दुल चाचा खूप केक बनवून ठेवत असतात, त्यापैकी काही माझ्यासाठीही असतात.
त्याशिवाय गेली अनेक वर्षे माझ्य स्कुटी, M-,80, या दुचाकी वाहनांची आणि सद्या अँक्टिव्हा ची देखभाल आणि दुरुस्ती करणारे कासीम, नब्बी बंधू ?
त्यांना कसे विसरणार, कारण दोनतीन वेळेस अगदी अपरात्री ते माझ्या आणि माझ्या कुटुंबियांच्या मदतीला धावून आलेले आहेत. कुठून कुठून बंद पडलेल्या या दुचाकी वाहनांना घेऊन त्यांना आपल्या गॅरेजमध्ये आणले आहेत.
आणि दरवर्षी ख्रिसमस, ईस्टर संडे, वाढदिवस वगैरे कार्यक्रमांना हल्ली आम्ही बिर्याणी आणि इतर खाद्यपदार्थ बाहेरुन मागवत असतो. यापैकी बहुतेक कॅटरर मुसलमान आहेत.
ख्रिसमस आणि न्यू. इयरसारख्या सणाला त्यांच्याकडे कितीतरी कोळशांच्या शेगड्यांवर एकाच वेळी बिर्याणी शिजत असते, चिकन रटरटत असते. माझ्यासारखे अनेक जण अशा
सणासुदीला या मुसलमान बंधूंवर अवलंबून असतात.
मग लक्षात आले असे अनेक मुसलमान माझे स्नेही आहेत आणि मीही त्यांचा स्नेही आहे.
काहींची तर मला नावेही माहीत नाहीत त्यांना माझे नाव माहित नाही.
पण आम्ही दुकानदार आणि ग्राहक किंवा इतर नात्यांनी एकमेकांशी घट्ट जुळलेलो आहोत.
अशा अनेक अनामिक, केवळ चेहरेपट्टीने ओळख असलेल्या आणि ओळख नसलेल्या सर्वांना या सणानिमित्त ईद मुबारक...

Comments

Popular posts from this blog

Fr. Rudolf Schoch. A Jesuit Looks back in satisfaction

Dnyanodaya monthly enters 175th year

Shakuntala Paranjape : Crusade of a lifetime