Posts

Showing posts from December, 2020
Rerouting Sofia-Moscow-Delhi flight     ``There are only two seats in Aeroflot airlines available for rerouting Sofia-Moscow- Delhi flight to Sofia-Rome-Delhi flight. The additional charge for rerouting will be Bulgarian currency 10 Lev. ‘’ Three of us Indian journalists had arrived at the Aeroflot office in Sofia when we learnt that we could change the route of our return flight to India and also get a transit two-day transit visa to visit Rome. A group of 30 journalists drawn from various English, Hindi and other languages and also from different states in India was completing a certificate course in Bulgaria. This incident dates back to April 1986. The journalism course was organised by the International Organisation of Journalists (IOJ) and the candidates were selected by the Indian Federation of Working Journalists. In 1980s, the IOJ used to organise such journalism courses every year in various USSR-allies East European nations like West Germany, Italy, Czechosl...
Image
Role of  Santa Claus    It was the Christmas in 1985 in Lucknow when for the first time I played Santa Claus to a group of 50 journalists drawn from all over India. We were camping there for a three-month diploma course in journalism, organised by the International organisation of Journalists (IOJ) in association with the Indian Federation of Working Journalists (IFWJ). I was also then the general secretary of Goa Union of Journalists. Those days, even in Goa, Christmas was not yet commercialised by the market forces and the Santa Claus costume was not so easily available. In Lucknow, the capital of Uttar Pradesh, too, Santa Claus dress was not available at the Charbaugh railway station chowk’s busy market. Therefore, on the night of December 24, I had to sport a white beard and a moustache glued onto a cardboard paper. I used a long black overcoat. But none of the journalists campers minded it as this was the first encounter with Santa Claus for most of them. I remember ...
Image
'मेरी ख्रिसमस' वयाच्या पंधराव्या वर्षी गोव्यात राहायला गेल्यापासून ख्रिस्तमस व कुठल्याही फेस्तला म्हणजे सणाला माझा ब्रेकफास्टचा मेन्यू कायम राहिला आहे. बनपाव किंवा बर्गरला भरपूर बटर लावून, त्यात चीज आणि हाफ-फ्राईड अंडे टाकून गरमगरम कॉफी पित सणाच्या सेलेब्रेशन मूडमध्ये जाता येते. (बल्गेरियात असताना आणि अलीकडच्या युरोप दौऱ्यावर हा माझा दररोजचा नाश्ता असायचा !) तर आज सकाळी शेजारच्या बेकरीत गेलो आणि बनपाव मागितला तर तिथल्या युपीमधून गेल्या वर्षी आलेल्या मुलाने सकाळीच एकाने तीसचाळीस बनपाव नेले आणि आता एकही बनपाव राहिला नाही म्हणून सांगितले ! त्या बेकरीत सगळीकडे अनेक प्रकारच्या केकचे ढिग रचून ठेवले होते, त्या मुलाला आज एव्हढ्या केकचे कारण काय विचारले तर अस्लम डोके खाजवायला लागला. त्याला आजच्या सणाचे नाव माहित नव्हते. ''आज कोई बहुत केक खाते है ना, इसलिए बनाये है'' असे तो म्हणाला. मागच्याच वर्षी पुण्यात आलेल्या अस्लमने बहुधा ख्रिसमस वा नाताळ हा शब्द कधी ऐकलाही नसावा. नंतर चिंचवडगावातल्या आमिर बेकरीत बर्गर, बनपाव घ्यायला तेव्हा तिथेही केकचे ढिग लावलेले दिसले. बेकरीचा...
Image
Goa, Daman and Diu Goa, Daman and Diu have been a part of my life since my adolescence for several years. This is despite the fact that I had never visited nor was sure of the exact geographical locations of Daman and Diu tiny territories. Names of these two territories along with Goa have been included in my higher secondary certificate as this public examination was conducted from 1975 to mid-1980s by the Goa, Daman and Diu Board for Secondary and Higher Secondary Education. The only far remote connection I had to Daman and Diu was that these territories were part of Portuguese India, comprising Goa, Daman and Diu for over four and half centuries. This legacy of Portuguese colonialism had kept the three territories united even after Prime Minister Pandit Jawaharlal Nehru through a military action liberated these three areas from the Portuguese rule on December 11, 1961. After their merger into India, Goa, Daman and Diu turned a Union Territory although Goa was on Maharashtra’s coast...
गोवा, दमण आणि दीव पणजीतल्या धेम्पे कॉलेजात बारावीसाठी प्रवेश घेतल्यापासून दमण आणि दीव हे चिमुकले प्रदेश माझ्या जीवनाचा एक अविभाज्य भाग आहेत. गंमत म्हणजे हे दोन छोटे प्रदेश मी कधी पाहिलेही नव्हते वा भारताच्या नकाशात त्यांचे स्थान नक्की कुठे आहे हेसुद्धा मला माहिती नव्हते. तरीसुद्धा या प्रदेशांशी मी जोडला गेलो आहे. याचे एक मुख्य कारण म्हणजे गोव्याबरोबरच दमण आणि दीव ह्या दोन प्रदेशांचा माझ्या उच्च माध्यमिक शालान्त परीक्षेच्या प्रमाणपत्रात उल्लेख आहे. १९७५ पासून गोव्यातील दहावी आणि बारावीच्या त्याकाळच्या गोवा, दमण आणि दीव माध्यमिक व उच्च माध्यमिक शिक्षण मंडळातर्फे घेतलया जायच्या. ह्या दोन प्रदेशांशी माझा संबंध जोडला जाण्याचे एकमात्र कारण गोव्याप्रमाणेच दमण आणि दीव हे दोन्ही प्रदेश पोर्तुगीजांच्या भारतातील वसाहतींचा सुमारे ४५० वर्षे एक भाग होते. पंतप्रधान पंडित जवाहरलाल नेहरुंनी ११ डिसेंबर १९६१ रोजी लष्करी कारवाई करून गोवा, दमण आणि दीव हे प्रदेश पोर्तुगीजांच्या सत्तेतून मुक्त केले. गोवा महाराष्ट्राच्या दक्षिणेला सागरी किनाऱ्यावर तर दमण आणि दीव गोव्यापासून शेकडो किलोमीटर दूर गुजरातच्...